Idle No More
Idle No More is een protestbeweging die in november 2012 is ontstaan onder de oorspronkelijke bewoners van Canada. Hieronder vallen de zogeheten First Nations (Eerste Naties), de Metis en de Inuit volkeren. Het begon met een paar politieke acties en groeide uit tot een nationale beweging die actie voert tegen het misbruik dat de huidige Canadese regering maakt van de rechten van de inheemse Canadese bevolking. De missie van Idle No More is opkomen voor de rechten van de inheemse bevolking van Canada en oproepen tot respect voor de verdragen die zijn gesloten. Het doel waarnaar de beweging streeft is het stoppen van de aftakeling van het milieu en de economische en sociale ongelijkheid, in Canada en andere landen.
Hoe het begon
In oktober 2012 hadden vier vrouwen uit de Canadese provincie Saskatchewan een intensieve emailuitwisseling over Bill C-45, een nieuwe Canadese wet die op dat moment net was geïntroduceerd in Ottawa (het regeringscentrum van Canada). Jessica Gordon, Sheelah McLean, Sylvia McAdams en Nina Wilsonfeld waren bezorgd dat deze wet afbreuk zou doen aan de rechten van de inheemse volken in Canada. Ze besloten een evenement te organiseren op 10 november 2012 in Saskatoon, een grote stad in de provincie Saskatchewan, en schakelde facebook in om de aankondiging van dit evenement sneller en verder te doen verspreiden. Ze besloten de facebook pagina de naam Idle No More mee te geven als een motiverende slogan.
Nog geen week na deze kleine bijeenkomst werden er protesten en evenementen georganiseerd in meerdere steden in Saskatchewan (o.a. Regina, Prince Albert en North Battleford) en in de hoofstad van de provincie Manitoba, Winnipeg. Een beweging was geboren. Precies een maand na de eerste bijeenkomst hield Idle No More een National Day of Action door heel Canada, waarmee ze de aandacht van zowel nationale als internationale media wisten te verkrijgen.
Bill C-45
Alhoewel Idle No More begon als protest tegen Bill C-45 is werd het een beweging die aandacht vroeg voor alle problemen waar de inheemse bevolking van Canada tegenaan liep; o.a. problemen met onderwijs, gezondheidszorg, armoede en slechte levensomstandigheden. Wat de beweging wilde is een nationale en internationale discussie over de rechten van inheemse volkeren en hoopte daarmee de levensomstandigheden van velen te verbeteren.
De aandacht voor Idle no more is een stuk minder geworden in de loop van de tijd hoewel in Canada men nog actief is door middel van bijeenkomsten en andere activiteiten – http://www.idlenomore.ca/doctorj/_nimiipuu_nez_perce_protecting_the_environment_summit.
Andere acties met andere namen hebben de plaats van Idle No More ingenomen, zoals in 2017 No DAPL – waar de Lakota indianen van het Standing Rock reservaat in Zuid Dakota protesteerden tegen de aanleg van een olie pijpleiding onder de Missouri, vlak bij het reservaat. Vele indiaanse volken deden mee aan deze protesten. Het heeft helaas niets opgeleverd. Obama wilde proberen de route aan te passen, maar Trump zette daar een grote streep doorheen. De leiding ligt er en de olie stroomt er doorheen.