Algemene informatie over Teerzanden volgens Wikipedia

Teerzanden zijn afzettingen van zand, klei, water en bitumen. De bitumen, die tot olieproducten verwerkt kunnen worden, zijn door de hoge prijzen op de oliemarkten een interessant alternatief voor aardolie geworden. Wel zijn er twijfels over de milieueffecten, de uitstoot aan broeikasgassen is 1,5 maal zo groot voor een effectief gewonnen liter ruwe olie.

De totale bekende wereldreserves bedragen het equivalent van 6000 miljard vaten aardolie; meer dan de conventionele aardoliereserves. Het Athabasca-gebied in Canada en het Orinocogebied in Venezuela zijn beide goed voor één derde van de wereldreserves. Voor Canada is 20% van de reserve in dagbouw te winnen. De overige 80% van de reserves zit te diep voor dagbouw en moet met verschillende kostbaarder methoden worden gewonnen.

In Canada begon de productie van teerzanden na de oliecrisis van 1973. In 2005 is de snel stijgende productie meer dan een miljoen vaten per dag; bijna de helft van de totale Canadese olieproductie. Met de huidige ontginning in dagbouw bedragen de economisch exploiteerbare reserves ongeveer 178 miljard vaten volgens de National Energy Board of Canada; dit is vergelijkbaar met de oliereserves van Saoedi-Arabië. De productiekosten bedragen 36 tot 40 US$ per vat in 2008. Venezuela produceert ongeveer 500.000 vaten per dag.

Teerzanden zullen wellicht een steeds belangrijker aandeel in de wereldolieproductie vormen. In-situ technieken kunnen de economisch exploiteerbare reserves nog flink opdrijven. Canada verwacht tegen 2025 een productie van meer dan 4 miljoen vaten per dag.

Venezuela heeft een aantal voordelen tegenover Canada: de teer is lichter, de buitentemperatuur veel hoger en water is overvloedig beschikbaar. De soms gespannen verhouding tussen de Venezolaanse regering en buitenlandse oliemaatschappijen kan een verdere uitbreiding verhinderen.

De ontginning van teerzanden veroorzaakt enorme milieuproblemen: grote landoppervlakten worden ontgonnen, oerbossen worden gekapt, risico van meren vol giftig afval, er is een verhoogd waterverbruik en de exploitatie veroorzaakt een verhoogde emissie van broeikasgassen en verspreiding van giftige stoffen. Voor de winning van een vat ruwe olie is 0,5 – 0,65 vat olie nodig. De uitstoot van broeikasgas is voor een effectief gewonnen vat olie dus ruim 1,5 maal zo groot. In 2008 wordt er voor elk vat olie dat wordt geproduceerd circa 80 kg broeikasgas uitgestoten. Voor de winning van een vat olie is daarnaast nog 300 tot 600 liter water nodig. Gebrek aan voldoende water en arbeidskrachten vormen belangrijke logistieke problemen.