BOARDING SCHOOLS IN CANADA

The Kamloops Indian residential school in Kamloops, British Columbia, in 1937. Photograph: National Center For Truth And Reconciliation/EPA

Ongemarkeerde graven met de stoffelijke overschotten van 215 inheemse kinderen zijn ontdekt op het terrein van een voormalige kostschool (Residential School) in het binnenland van Zuidelijk British-Columbia. Houten palen markeren gebieden waar lichamen zouden zijn begraven op de plaats van de voormalige Kamloops-school.

kamloops

De grimmige ontdekking in de voormalige school in de buurt van de stad Kamloops werd aangekondigd door de mensen van Tk’emlups te Secwépemc nadat de locatie was onderzocht door een team met behulp van grondradar.

“We wisten ervan in onze gemeenschap. Nu konden we het verifiëren. Voor zover wij weten, zijn deze vermiste kinderen doden zonder papieren”, zegt Rosanne Casimir, hoofd van de Tk’emlúps te Secwépemc, in een verklaring.

Sommige stoffelijke overschotten zijn van kinderen die nog geen drie jaar oud zijn, maar de oorzaken van hun dood zijn nog niet bekend. “Op dit moment hebben we meer vragen dan antwoorden”, zegt Casimir.

De Indiaanse Kamloops school werd in 1890 opgericht onder leiding van de rooms-katholieke kerk en werd in 1978 gesloten. Het maakte deel uit van een Canada-overschrijdend netwerk van kostscholen, opgericht om inheemse kinderen met geweld te assimileren door ze uit hun huizen en gemeenschappen te verwijderen en hen te verbieden hun moedertaal te spreken of culturele praktijken uit te voeren. Lichamelijk, emotioneel en seksueel misbruik waren wijdverbreid binnen deze instellingen, evenals dwangarbeid.

Minstens 150.000 kinderen gingen naar dergelijke scholen in wat een historische Waarheids- en Verzoeningscommissie uit 2015 beschreef als een “culturele genocide” gericht op de inheemse bevolking van Canada.

In documenten die aan de commissie werden voorgelegd, beschreven voormalige bezoekers van Kamloops de barre omstandigheden van de school, die niet genoeg geld ontving van de overheid om de kosten te betalen. George Manuel die ooit de school bezocht: “Elke native leerling rook naar honger.” De school werd beschreven als koud in de winter en onhygiënisch.

Dezelfde documenten vermelden dat studenten werden blootgesteld aan uitbraken van mazelen, tuberculose, griep en andere besmettelijke ziekten, en velen stierven.

In een rapport uit 1935 over een sterfgeval door mazelen op de school, merkte een agent op dat “de slaapgelegenheid voor 285 leerlingen in de school bestaat uit vijf overvolle slaapzalen. Tijdens een epidemie is het onmogelijk om de patiënten en contacten goed te isoleren.”

Het geweld tegen de kostschoolstudenten van Kamloops ging door tot de sluiting ervan. De TRC vertelde dat in de jaren zestig het schoolhoofd van Kamloops pleitte voor het in een boksring plaatsen van oudere jongens om met elkaar te vechten. “Zet ze met handschoenen in de ring en houdt toezicht op een bokswedstrijd totdat beide jongens te moe zijn om nog aan andere dingen te denken.”

Inheemse gemeenschappen hebben lang geloofd dat overleden scholieren werden begraven in ongemarkeerde graven, maar dat bewijzen was een proces dat tientallen jaren kostte. “Het is belangrijk omdat het verhaal van geheime massagraven op kostscholen al lang de ronde deed.”, aldus een column van de Britse nieuwszender – TheTyee.ca.

De TRC heeft berekend dat er ten minste 3.201 sterfgevallen bekend zijn, hoewel het werkelijke totaal misschien nooit bekend zal worden vanwege niet geregistreerde sterfgevallen en vernietigde bestanden.

 Kostscholen zijn een bekend feit bij veel Canadezen, en door het werk van vele initiatieven en vooral de Waarheids- en Verzoeningscommissie van Canada (TRC), komt de realiteit van deze tragedies steeds meer onder de aandacht. Dit is het moment om van deze duisternis naar het licht te gaan, waar alle Canadezen een manier vinden om het verleden achter te laten en vergeving en cultureel respect voor onze toekomst te creëren.

Canadezen kunnen een nieuwe erfenis creëren voor kinderen van alle naties en culturen door de handen ineen te slaan in een open proces van dialoog en verzoening. De TRC schat dat 80.000 overlevenden van residentiële scholen tegenwoordig in alle regio’s van Canada wonen, en ook veel andere religies en culturen hebben geleden. Canadezen moeten hun verhalen horen en manieren vinden om ervoor te zorgen dat onze collectieve toekomst rust op een solide basis van respect, openheid en vertrouwen. In het belang van onze kinderen en toekomstige generaties kunnen we zo bouwen aan een sterker Canada.

Vertaald door: Leo van Kints